Cumhuriyetin 100. Yılında Türkiye
2022 yılı bitti, bitecek, bitiyor derken 2023 yılını çoktan tüketmeye başladık, değişen tek şey takvim yapraklarındaki rakamlar olsa gerek.
Son zamanlarda ülkem halkını yani bizi en çok yoran şeyin Enflasyon olduğunu düşünüyorum.
Öncelikle müsaadenizle biraz rakamlardan bahsetmek istiyorum, yazının sonlarına doğru anlatmak istediğim şeyin aslında rakamlar olmadığını sizlerde fark edeceksiniz.
Şöyle ki;
Mesele kökten halledilmedikçe aslında rakamların çokta bir önemi olmasa gerek, 2022 yılının başlarında 4253 TL olan asgari ücret bugün 8506,8 TL olarak belirlendi. ‘’8506,8’’ bu rakam ilerleyen günlerde daha çok konuşulacak gibi duruyor bu konuda sizler ne düşünüyorsunuz çok merak ediyorum.
Sokaktaki vatandaşın beklentisi ile ekonomi nedense aynı paralelde gitmiyor, beklenenler ile yaşananlar maalesef aynı değil. Cebimize giren rakamlar ile çıkan rakamlar dengelenmediği sürece kısa, orta ve uzun vaade’ de çokta değişen bir şey olmayacak diye düşünüyorum.
Hadi gelin biraz konuşulamayanları konuşalım istiyorum.
Ülke olarak dolar kurunu durdurmak gibi bir beklentimiz var iyi de neden dolar kurunu durdurma derdindeyiz bu soruyu hiç yüksek sesle kendinize sordunuz mu?
Oysa dolar kurunu durdurmak yerine dolar kurunu nasıl dengeleyebiliriz sorusunun cevabını bulmuş olsaydık her şey çok farklı olabilirdi.
Yıllar önce bir yazımda oldu olacak Türk lirasını dolara sabitleyelim hepimiz daha rahat nefes almış oluruz dediğimde bazı kesimler tarafından linç edilmiştim.
Ekonominiz iyi olmadıkça doların 1 aşağı 3 yukarı doğru hareketi her zaman olacaktır. İsteseniz de istemeseniz de hem aşağı hem de yukarı yönlü hareketlerde birileri mutlaka sizi eleştirecektir. Dolayısıyla tekrar ediyorum doları dizginlemek yerine ekonomiyi nasıl düzeltebiliriz sorusuna cevap bulmamız gerekmekte.
Elbette herkes gibi benimde bu konuda birkaç önerim olacaktır, ilki her şartta üretmek, diğeri Dünya lojistik başkenti olmak. Coğrafi konumumuza bakıldığında Dünya lojistik başkenti olmak ve tüm operasyonları ülkemiz üzerinden yönetmek hayal olmasa gerek.
Aksini iddia edenler için son 3 yıl içerisinde Lojistik alanında satılan firmalarımızın hangi ülkeler tarafından hangi amaçlarla alınmış olduğunu sorgulamalarını öneriyorum.
Diğer bir soru;
-İhracat artsın mı?
-İthalat azalsın mı?
Bu iki sorunun doğru cevabını bulmak, dolar kuru dahil tüm dengeleri değiştirecek gibi duruyor. Bazı kesimlere göre ithalatı kısıtlayarak sorunlar kökten çözülebilir. İthalatın artması veya azalması ülke olarak sorunlarımızı kökten çözemeye yetmeyeceği gibi pansuman etkisi bile yaratmayacaktır, ülke olarak büyük resme odaklanmamız gerekmekte.
Bir futbol maçı düşünün
-attığınız her gol ihracat,
-yediğiniz her gol ithalat olsun.
Her şartta rakip kaleye yediğiniz golden 1 tane fazla gol attığınızda maçı kazanmış olacaksınız, dolayısıyla ne kadar gol yediğiniz değil ne kadar attığınız sizin ilgi alanınız olmalı ve tüm stratejinizi bu kurgu üzerine planlamalısınız.
Müsaadenizle çok basit bir örnek ile konuyu pekiştirmek istiyorum.
Arz ve talep dengesinde siz buğday üreten bir çiftçisiniz komşunuzda X marka cep telefonu üretmekte, 1 adet telefon için binlerce kg buğday vermek zorundasınız oysa cep telefonu hayatımızda dün yokken buğday neredeyse insanlık var olduğundan bu yana hayatımızda.
Gelin görün ki ürünlerin değerini belirleyen şey arz/talep dengesi olduğu için bu konu hakkında ne kadar konuşsak boş.
Sahi ürünlerin değerini belirleyen ana faktör sizce ne olmalı?
Büyük resme ülke olarak bakmalıyız ve katma değerli ürünler üretmeliyiz ki refah seviyemiz artsın.
Konu tekrar refah seviyesine gelmişken bugün Euro 20,18 seviyesine ulaştı asgari ücretle çalışan bir kişi henüz 8506,8 tl rakamını cebinde görmeden maaşının bir kısmı çoktan eridi ve her geçen gün dünü arar hale gelmeye devam edeceğiz gibi duruyor.
Yazının başında belirttiğim gibi aslında tamda bu bağlamda rakamların çokta önemi yok ne kadar kazanırsanız kazanın, gelir seviyeniz yükselmedikçe kaybeden tarafta olmaya devam edeceksiniz.
Her zaman söylediğim üzere ülke olarak odaklanmamız gereken tek nokta üretmek ve ürettiklerimizi sevk etmek, gerisi tıpkı rakamlarda olduğu gibi teferruat.
Bugün ocak ayının 11’ i tıpkı dün olduğu gibi seçim atmosferine gireriz, bugün EYT’ yi, diğer gün dövizin yükselmesini, öteki gün borsanın düşüşünü konuşuruz zaten sonra cumartesi pazar, pazartesi en sevilmeyen gün derken günler ayları kovalar durur.
Teldeki cambaza bakmak yerine hep birlikte Cumhuriyetimizin 100. Yılında odak noktamız olan birlik ve beraberliğe yönelmemiz dileğiyle.
Sevgiyle kalın…
Recep Koca
