Meclisin sonunda konuşma yapan Lüleburgaz Belediyesi CHP’li Belediye Meclis Üyesi Günsel Solak, “Türkiye’nin 12 Mart 2012 yılında onaylayan birinci ülke olduğu İstanbul Kontratı bayanların şiddete, ayrımcılığa, eşitliğe karşı verdiği gayret açısından yol haritasıydı” dedi.
Lüleburgaz Belediye Meclisi’nin Kasım
“Kaygıyla izliyoruz”
Meclis toplantısının sonunda kelam olan Günsel Solak bayanlara yönelik her geçen gün artan şiddet olaylarını korkuyla izlediklerini söyledi. Solak, “Biz bugün burada ülkemiz, kentimiz, ulusumuz için özgür, eşit, aydınlık şartları konuşmak yerine toplumsal bir cinnete gerçek giden, artarak, katlanarak giden bir yarayı, bayana yönelik bir şiddeti konuşmak zorunda kalıyoruz. Şiddetin her türlüsünün toplumsal barışa, birliğe, nizama ne kadar ziyan verdiğini yaşayarak görüyoruz. Fakat bayanlara sadece bayan oldukları için uygulanan, cinsiyete yönelik ayrımcılığın, bayanın cinsel, fizikî ve ekonomik olarak ziyan görmesiyle oluşan şiddetin önlenemez seviyede arttığını, bayana yönelik şiddetin konutta, sokakta, okulda, fabrikada, bayanın ömür alanı olduğu her yerde çığ üzere büyüdüğünü telaşla izliyoruz” dedi.
“Her güne bayan cinayetiyle uyanıyoruz”
Türkiye’de her güne yeni bir bayan cinayetiyle uyandığımızı söyleyen Solak, bayana yönelik şiddetin insan onuruna yönelik bir hata ve en temelinde bir insan hakları ihlali olmasına karşın önlemediğini belirtti. Solak, Türkiye’nin taraf olduğu milletlerarası hukuk kuralları ve iç hukuk kurallarının da şiddeti önleyemediğini vurgulayarak, “Temelinde esirgeyici önlemler içeren önleyici önlemler içeren bu kararlar günlük hayatlarımızda uygulama alanı bulamıyor, bayanların güvenliğini sağlayamıyor. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda, bu ülkede yaşayan tüm beşerler için vazgeçilmez temel hak olarak düzenlenen hayat hakkı bayanlar için uygulanamıyor şiddetin önlenmesi ve cezalandırılması emeliyle çıkarılan 6284 Sayılı Ailenin Korunmasına ve Bayana Yönelik Şiddetin Önlenmesine Yönelik Kanun bayanlar için bir kurtuluş, tahlil olmuyor” dedi.
“İstanbul Mukavelesi yol haritasıydı”
Türkiye’nin 12 Mart 2012’de İstanbul Mukavelesi’ni birinci onaylayan ülke olduğunu hatırlatan Solak, “İstanbul Mukavelesi bayanların şiddete, ayrımcılığa, eşitliğe karşı verdiği uğraş açısından yol haritasıydı. İstanbul Mukavelesi kadın-erkek ortasındaki eşitsizliği, şiddetin temel kaynağı olarak görmesi, şiddetin farklı tiplerini açık bir formda tanımlaması, bu mukaveleyi imzalayan devletlere şiddeti önlemek, eşitliği sağlamak için somut adımlar atma misyonu vermesi nedeniyle bayan gayretinin ve dayanışmasının en kıymetli kazanımlarından biriydi.Sözleşme bir gece yarısı, bir karar ve tek imzayla feshedildi. Bu karar, muhtemel cinayetlerin çaresiz maktulleri olmaya terk edilen, yoksulluk ve şiddet cenderesinden geçmiş milyonlarca bayana ‘Sizi korumak için hiçbir önlem alınmayacak. Devlet, bayana yönelik şiddeti önlemek için hiçbir adım atmayacak. Yalnızsınız’ demek. Bu karar, ‘Sizi duymuyoruz. Sesinizi duymuyoruz. Sizi görmüyoruz’ demek” sözlerini kullandı.
“Şiddet konutumuzun içine kadar girdi”
Bayana yönelik şiddetin her geçen gün arttığını tekrarlayan Solak, “Biz bu ülkede yaşayan bayanlar şiddetin mahallemize, sokağımıza, konutumun içine kadar girdiğini telaşla görüyoruz. Şiddet artık haberler de gördüğümüz, kitaplarda okuduğumuz kadar uzak değil. Yanı başımızda. Yürüdüğümüz yollarda, parklarda, gittiğimiz iş yerlerinde” dedi.
“Yasalar İlknur’u koruyamadı”
Geçtiğimiz hafta bir cani tarafından hayattan koparılan çalışma arkadaşımız İlknur Gökay Tuncel ile ilgili de konuşan Solak,yasaların İlknur’u koruyamadığını söyledi. Solak şöyle devam etti; “Şiddet işinden çıkıp meskenine ulaşmaya çalışırken sokak ortasında insanların gözü önünde, bir sapkın katilin acımadan, soğukkanlılıkla canını aldığı İlknur’un kaygıyla açılmış o kapkara gözlerindedir. İlknur Gökay Tuncel, ışığı gözlerinden dünyaya yayılan, pırıl pırıl gencecik bir bayan. Hepimizin tahminen de her gün gördüğü, konuştuğu, selamlaştığı içimizden biri. 4 Kasım Perşembe gününe kadar bu kentte hepimiz üzere nefes alıyor, yürüyor, gülüyor, konuşuyordu. Artık yok. Bir caninin kanlı elleriyle katledildi. Güpegündüz, işlek bir sokakta gelip geçenin gözü önünde. Meğer ki tekraren hukukun koruyuculuğuna inanarak şikayetçi olmuştu. Dilekçe vermiş, mahkemeye başvurmuş, devletin kendisini bu caniden muhafazasını ummuştu. Yasalar, mahkemeler İlknur’u koruyamadı. Onunla tıpkı havayı soluyan, birebir sokaklarda yürüyen bizler de koruyamadık. Artık hiçbir yer inançlı değil bizim için. Birlikte dayanışmayı büyütmekten, şiddete karşı çabayı var gücümüzle destekleyip katılmaktan diğer yolumuz yok. Bu ülkenin her yeri bir bayan mezarı olmadan sesimizi yükseltmezsek bir sonraki cinayetin amacı biziz. İstanbul Mukavelesi’nin bayanların önünden gitmesine seyirci kalamayız. Bayanları çaresiz bırakan, ağır aksak maddelere, erkek egemenliğini güzel gören, caydırıcılığı olmayan kanunlara seyirci kalamayız.”
