İsterdim ki bugün biraz daha farklı şeyler konuşulsun.
Semtinizde, mahallenizde, şehrinizde hatta ülkenizde bir masum kadın öldürülüp darp ediliyorken hangi adaletten hangi güzellikten hani Dünya Kadınlar gününden bahsedebiliriz?
8 Mart bir kutlama değil direniş günüdür, göstermelik sevgilerin, aşkların, yardımların bizi karanlığa sürüklediğinin ne zaman farkına varacağız?
Daha dün haberlerde gördüğümüz kadın cinayeti gerçeğini ne çabuk unuttuk?
Bir şeylerden söz edebilmek için onu bilmek ve yaşamak gerekmez mi?
Mesela Adaletten bahsediyoruz çok açık ve net bir soru hangi kanun maddesi güçsüzün yanında?
Yapanın yanına kar kaldığı bir dünyada lütfen kimse bana adaletten bahsetmesin, sokakta gözümüzün önünde yaşananlardan dolayı kafamızı çevirip olma ”MIŞ” gibi yaparak en azından kendimize samimi olmadığımızı anlatmamız gerekiyor.
8 Mart bir kutlama değil direniş günüdür her 8 Mart’ta bunu bilir bunu söylerim yapılması gereken tek şey ‘’Empati’’ kurmak hadi vicdanı olanlar için empatiden bahsettik ya vicdanı olmayanlar için ne yapacağız?
Her şeyi Devlet eliyle yapılsın diye beklersek birçok şeye sıra gelmez her vatandaş işe kapısının önünü süpürerek başlarsa yarınlar çok daha güzel olacaktır.
Ne zaman bir kadın darp edilip öldürülmez, ne zaman daktiloların tuşu kadın cinayetlerini yazmaz işte o zaman Dünya Kadınlar gününü hep birlikte bahar şenliği havasında kutlarız.
Bilenler bilir ”MIŞ’ benim hayatımda yoktur, Başta Annem, Eşim, Kızım, Kardeşlerim ve hayatımdaki tüm o kalbi güzel Kadınların hep baş tacı olması dileğiyle.
Sevgiyle Kalın
Recep Koca
