SEN YOKSUN BEN HER ZAMAN YENİLİYORUM.

 

---

---

SEN YOKSUN BEN HER ZAMAN YENİLİYORUM.

Bir kış soğukluğu kadar içim,

Her yanım buzdan örtülerle örtülmüş.

Buzdan ateşlerle sarılmışım ve ben artık ısınmak istiyorum.

Sen yoksun! Ben var mıyım?

Yok muyum? Bilmek istiyorum!

Gülümsüyorum sağa sola selam veriyorum

İnsanı ayırt etmeden tanıyana, tanımayana.

Öyle pek gülmediğime bakma.

Görebilene dost canlısıdır gözlerim bilirsin!

Gülümsemek, merhamettendir.

Selam vermek erdem.

Gülümsüyorum öyle;

Yaprağa, çiçeğe, güneşe.

Havaya, suya, gökyüzüne.

Gözümün gördüğü her şeye merhametle bakıyorum.

Şükrediyorum, şükür en güzel şey.

Şükür yetinmek değildir,

Şükür Allah’a şirk koşmak değildir.

Bilakis şükür var olan bütün güzellikleri sevmektir,

Cümle cihan yaratılana saygı duymaktır.

Bu yüzden Yaradan’a teşekkür etmektir şükür,

Mevla’mın yarattığı her şeye hürmet etmek yakışır,

Gülümsemek yakışır bizlere düşen.

O’na merhamet yakışır.

Bize de hürmet etmek, sevip saymak düşer.

Elim değsin istiyorum bir şeylere,

etrafımda eğer birine hayrım gelecekse.

İyi olsun, iyilik olsun bir hayrım dokunsun istiyorum.

Hani bir yaşlının elini tutayım, yardım edeyim istiyorum.

Yolda kalana, gidene birine yardım etmek güzel şey.

Darda kalana el vermek

Derdi olanın derdiyle dertlenmek .

Vicdan ve merhametin yüceliği

İnsanı insan yapan en kıymetli faziletleridir insanın.

Bilmiyorum bir hayrım dokunur mu?

Bilmiyorum bir işe yarar mıyım?

Deniyorum, uğraşıyorum.

Sen yoksun! Üşüyorum!

Belki geçer diye içimin soğukluğu

denk gelsin güzel bir şeyler istiyorum.

Hadi bir çocuğun başını okşayayım istiyorum.

Bir kediyi sevmeyi.

Bir kuşa bir güvercine yem vermeyi.

Tok açın halinden anlamazmış.

Ne güzel şey bir garibi sevindirmek.

Sen yoksun !

Ben bir garibim üşüyorum!

Ben var mıyım? Yok muyum?

Bilmek istiyorum.

Yine ellerim buz belki ısınır diyorum biraz içim.

İçim buz.

Isınamıyorum bir türlü yine olduğum yerde kala kalıyorum.

Biliyor musun birine iyilik yapınca, insanın içi ısınıyormuş.

Bunu öğrendim ben, hafifliyormuş üşümeleri.

Bunu öğrendim.

Bir çocuğun gözlerine bakıyorum, şefkatle, bir kardeş gibi, içten.

Bilmezsin ben şimdi çok iyi bir abiyim.

Çocuklar sarıyor etrafımı iş çıkışı evin önünde bekliyorlar.

Şakalaşıyoruz, gülüşüyoruz bazen birlikte top oynuyoruz.

Hadi iddiasına diyorlar yenilen çikolata, cips ısmarlayacak.

İçim bumbuz.

Sen yoksun ve ben her zaman yeniliyorum.

Sen yoksun ben var mıyım?

Yok muyum? Bilmek istiyorum!

Bir çocuğun gözlerinde seni arıyorum.

Bir çocuktan şefkat istiyorum.

Çocuklar şefkatli olur bilirsin, en güzel onların kalpleri.

En merhametli hep çocuklar olur.

Keşke bu Dünyayı çocuklar yönetse.

Ben yine uykusuzum.

İçim buz, yüzüm buz, ellerim buz.

Çocuklar merhametli olur,

ben bir çocuğun gözlerinde gözlerini arıyorum.

Ve ben bir çocuğun gözlerinde seni arıyorum.

Sen yoksun! Ben var mıyım?

Yok muyum? Bilmek istiyorum.

Sen yoksun ben hep yeniliyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

Şair: Mahmut KIZILARSLAN