HDP İzmir binasına saldırarak parti çalışanı Deniz Poyraz‘ı öldüren Onur Gencer‘in emniyet ve savcılıkta verdiği ifadeyi köşesine taşıdı.
Sanık saldırı hakkında ‘Deniz Poyraz’ı öldürdükten sonra fotoğrafını çektim. WhatsApp durumunda da leş yazısı ekleyerek paylaştım’ diyerek “PKK ‘ya karşı büyük bir nefret besliyorum. Öleni tanımıyorum. Gayem içeri girdiğimde karşıma çıkacak kim varsa öldürmek ve kan kusturmaktı” dediği aktarıldı.
Gencer:
“PKK’ya takviye veren aileleri araştırdım. Kömür satan bir aileyi öğrendim. 31 Aralık 2020’de konuştuğum şahsa kömür almak için geleceğimi söyledim. Yılbaşı olduğundan erken kapatacaklarını söylediği için gitmedim. Gitsem saldıracaktım.
“İNGİLİZCE KURSU MAZERETİYLE BİNAYI GEZDİM”
İçimdeki intikam ateşini Barış Atay, Selahattin Demirtaş, Abdullah Öcalan, Leyla Zana ve Pervin Buldan’ı öldürerek söndürebileceğimi fark ettim. Bu bireylere ulaşmanın sıkıntı olması sebebiyle HDP’nin İzmir’deki binasını öğrendim. Etrafa baktım. İkinci kez gittiğimde üst katındaki İngilizce kursu mazeretiyle binayı gezdim. HDP kapalıydı. İçeriyi göremedim. Telefon numarası vardı. ‘Şerefsizler’ diye kaydettim.
Haziranın birinci haftası kursa kaydolmak için gittiğimde HDP’nin kapısı açıktı. Ufak bir oda ve iki üç kişi vardı. Girmedim. Kaç kişi olduğunu öğrenmek için bağlantıya geçmeye çalıştım. Numara kapalıydı. Ulaşsam, planlı akın yapacaktım.
“SİLAHI ANKARA’DA ALSAM HDP GENEL MERKEZİ’NE SALDIRACAKTIM”
Bir hafta evvel Kemeraltı’nda 3500 TL bedelle silah aldım. Silahı Ankara’da alsam HDP Genel Merkezi’ne saldıracaktım. 14 Haziran’da poligonda silahı denemek için atış yaptım. Beşini kullanınca 10 mermi kaldı. Yeteceğini düşündüm.
Bir akşam evvel birçok polisin intihar ettiğini haberde gördüm. HDP’lilerin ‘İyi olmuş’ formunda dalga geçer yorumlarını gördüm. Bu yorumu yapanlarla birbirimize hakaret ettik. Bana hakaret edenlere ‘Kin yuttuk, kan kusturacağız’ halinde paylaşım yaptım. PKK ve HDP’ye atak kanısını gerçekleştirmem gerektiğine o an karar verdim.
Sabah taksi çağırıp çantayla iş hanına gittim. Kapıda birisi yoktu. Takside şarjördeki mermiyi namluya vermiştim. HDP’nin katına çıktım. Gergindim. Kapıyı açtım. Soldan ses geldi. Dönmemle ateş etmem bir oldu. Kız düştü. Hem endişe hem heyecan hem sevinç yaşıyordum. Kinlenmiştim. Kız yerdeyken, öldüğünden emin olmak için başına ateş ettim.
Kapıları açıp insan var mı diye baktım. Bir kapıya silahla ateş ettim, açamadım. Kimse yoktu. Yangın tüpünü yere vurdum, patladı. Yangın çıkarabileceğimi düşünmüştüm lakin çıkarmadım. Toplantı odasına geçtim. Taarruz yapabileceklerinden kaygı ettiğim için yangın tüpünü cama attım. Delik olunca kalanı elimle kırdım. Elim kesildi. Delikten hatırlamadığım sayıda ateş ettim. Camın sokağa açıldığını görünce şok oldum ve ateş etmeyi bıraktım.
“İŞKENCE YAPARAK ÖLDÜRME İSTEĞİ VARDI”
İçeriden yetkili birinin çıkmasını istedim. Azap yaparak öldürme isteği vardı. Hayal ve gerçek ayrımını yitirmiştim. Terörist kanı elime bulaşamaz, temizlemem gerekir diye merdivenden çıktım. Daireler kapalı olduğu için elimi yıkayamadım. Kanın bana ilişkin olduğunu fark edince yıkamaya gerek kalmadı. Ölen kızın fotoğrafını çektim. Fotoğrafı WhatsApp’ın durumunda “Leş 1″ yazısı ekleyerek paylaştım. Silahı çantaya koydum. Merdivenlerden indim. Girişte polisler vardı. Teslim oldum.
PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum. Öleni tanımıyorum. Maksadım içeri girdiğimde karşıma çıkacak kim varsa öldürmek ve kan kusturmaktı.”
